Στις ασκήσεις που προτείνονται, στα βιβλία αυτά, φαίνεται πως ότι ο προφορικός και ο γραπτός λόγος δεν είναι οι μοναδικοί τρόποι επικοινωνίας.
Τα μέλη της ομάδας επικοινωνούν και διαφορετικά π.χ. μέσα από το βλέμμα, την έκφραση του προσώπου, την κίνηση ή τη στάση του σώματος. Κι όταν το χέρι πιάνει το μολύβι, τον πηλό, το χρώμα αυτό γίνεται για να βρει το νήμα της προσωπικής έκφρασης που συνήθως την αναζητά μέσα σε κουτάκια πολλαπλής επιλογής. Κι όταν συζητάμε στην ομάδα, κατά κύριο λόγο, μας αφορούν δύο πράγματα: - η διαδικασία της άσκησης και πόσο εύκολα ή όχι μπαίνει κανείς σ’ αυτή, κάτι που σχετίζεται με τις σκέψεις μας για το ομαδικό «γίγνεσθαι» και - το συναίσθημα, είτε στην αρχή που το σώμα εκτίθεται στο χώρο, είτε στην εξέλιξη της άσκησης και στη δυνατότητα για συνεργασία, είτε τώρα που όλο έχει τελειώσει και χρειάζεται να μιλήσουμε γι’ αυτό.
Οι ασκήσεις του βιβλίου προέρχονται από την εκπαίδευση στο θεατρικό παιχνίδι, στη θεατρική πράξη, στη δυναμική της ομάδας. Αρκετές έχουν μεταφερθεί εδώ από τους χώρους αυτούς. Άλλες αποτελούν σύνθεση πολλών ασκήσεων για τις ανάγκες των προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Κάποιες άλλες προέρχονται από την αναζήτηση στη σχετική βιβλιογραφία.